Amigus
As Pontes

As Pontes: SOÑEI

Soño dun veciño das Pontes, por Xose Manuel Ribeira García

Consegue en tempo real avisos de novos artigos no teu dispositivo, subscribete agora.

O levantarme como todos os dias despois de desayunar, baixei o “taller” e como facia mui bon dia, decidin ir en bicicleta a biblioteca ler o periodico, subin polo carril bici por Celso Emilio Ferreiro, e empalmei con outro carril bici que estaba pintado na rua da Avd de Vilalba, xa que era de direccion única e coches aparcados solamente nun lado, como paso polo lado do parque vin que na parte do campo, frente o bar / café da “CASETA DO PARQUE” cortaran un par de arboles enfermos e que fixeran un mini campo de futbol para as nenas/os, asi como unha canasta para xogar o baloncesto, e unha vez na biblioteca despois de mirar un pouco a prensa volvin a coller a bici e metime pola Avd da Habana e pasabame o mesmo, carril bici pintado no chan da rua e coches aparcados a un solo lado xa que a Avd era de direccion única igual que a Avd de Vilalba, pero como era un pouco mais tarde, habia moita mais xente en bicicleta pola avenida, despois cheguei a casa, e habia un autobús con moita xente que viñeran ver as instalacions antiguas da centran termica que xa parara de producir enerxia electrica, (que a traves dos impostos que pagara a explotación da central, montaranse varias fabricas de conserva, dedicadas a conxelacion e embasado de grelos, e de tratamento e embasado de fungos e cogumelos, asi como outra pequena explotacion basada na explotacion de arándalos ).

E querian ver a vista que tiña dende arriba a chimenea da antigua central termica, porque habia unha vista impresionate e a central donde están as turbinas era un restaurante, asi como a “VILA ETNOGRAFICA DA VILABELLA” que esta mismo o ladiño, como seguia estando mui bon dia, a xente do autobús decidiran comer no entorno da fraga das Pontes, xa que tiña unhas instalacions parecidas as do Caneiro donde a xente podia facer o asado, con garantias de non mollarse por ser instalacions semicubertas, pero tamén tiñan instalacions para xogar as nenas e nenos.

Despois falando coa xente que veu no autobus dixeronme que pola tarde, querian ver como antiguamente se producia electricidade na fabrica da luz (xa restaurada) que a tiñan na propia fraga xa que como todas/os sabemos ten que ter un pequeno salto de auga do rio eume, e tamén queiran ver como se facia fariña no muiño de Alende que está un pouco mais arriba, pero antes de chegar o muiño, no areal habia unha zoa de baño e con unhas mesas de madeira donde habia unha xente merendando coas crianzas, por certo todo esto mui ben señalizado.

A noitiña cando salin do taller de facer as miñas chafulladas, vin como a xente subia o autobus aparcado diante da casa donde vivo e pregunteilles que tal lles fora todas esa vesitas, contestandome XENIAL.

Logo espertei.

Artigo cortesía de Xose Manuel Ribeira García

Consegue en tempo real avisos de novos artigos no teu dispositivo, subscribete agora.

También podría gustarte
Comentarios