GOENTE VOLVEU A CELEBRAR A FESTA DE SAN ROQUE DESPOIS DE CASE VINTE ANOS
A parroquia pontesa de Goente, unha das máis poboadas do concello, celebrou esta fin de semana a festa de San Roque na capela reconstruída no lugar das Congostras e antes situada no Val, aldea que desapareceu hai máis de trinta anos por mor da explotación da mina de lignito, polo que a capela foi trasladada ó seu novo emprazamento nas Congostras no ano 1982. De aí o seu nome de San Roque do Val.
A xornada deste sábado 17 comezou con bombas de palenque anunciando a festa. Ó mediodía celebrouse a misa na capela e a continuación a procesión coas imaxes de San Roque e San Antonio. A sesión vermú estivo a cargo do grupo de música tradicional pontés Os Feroces da Galgueira. Despois, lugareños e visitantes xuntáronse no mesmo campo da festa nun xantar a base de paella e churrasco, ó que asistiron unhas 150 persoas.
Á tardiña, as voces e a música de Javier e Aurora, compoñentes do Dúo Antha, de Narón, amenizaron as pezas da verbena. Unha verbena que comezou como antano, ó solpor do día para rematar á media noite.
O ambiente era de alegría e todo o mundo estaba moi contento por celebrar de novo esta festa despois de case dúas décadas, xa que a última foi no ano 1994 e a primeira, despois do traslado da capela, en 1982. Na propia festa comprometéronse a repetila para o vindeiro ano, quedando xa conformada a comisión polos mozos Manuel Seco Meizoso e David Permuy Cabarcos.
SAN ROQUE DE MONTPELLIER
Os historiadores non se poñen de acordo nas datas de nacemento e falecemento de San Roque (Sant Roc en occitano). Segundo a tradición naceu en Montpellier (Francia) en 1295, mentres que outras versións trasladan o seu nacemento ó século XIV, entre os anos 1348 e 1350.
Tampouco hai unha data concreta do seu falecemento. Uns din que foi o 16 de agosto de 1317 na prisión de Montpellier e outros que aconteceu entre os anos 1376 e 1379 na cidade de Voghera, en Lombardía. Foi canonizado pola igrexa católica en 1584.
Foi un peregrino que viaxou ata Roma percorrendo Italia e curando a tódolos infectados pola peste. A súa devoción estendeuse moi rapidamente a partir do século XV. Dende Venecia o seu culto espallouse ó mundo xermánico e ós Países Baixos. A Confraternitá o Scuole di San Rocco creou un confraría en 1477 en Venecia dedicándose á hospedaxe de enfermos da peste, construíndo capelas e centros de acollida por toda Italia.
Unha das igrexas máis coñecidas dedicadas a este santo está en París, moi preto do Museo do Louvre. Fíxoa edificar o rei Luís XIV en 1653. En toda Europa e América Latina hai numerosos templos dedicados a este santo.
A súa onomástica celébrase o 16 de agosto. É o santo protector da peste e tódalas epidemias, así como dos peregrinos, enfermeiros, cirurxiáns, dos cans e dos inválidos. Está representado vestido de peregrino cunha ferida na perna e acompañado dun can ou un anxo.
Goente (As Pontes), 17 de agosto de 2013 (AF)
Nova cortesía de A.F.