O PARAÑO CELEBROU O SAN RAMÓN
O Paraño, lugar da parroquia de Santa María das Pontes, celebrou esta fin de semana as súas festas patronais na honra a San Ramón. Comezaron os festexos o venres 26 cunha verbena a cargo do Trío Lembranza. O sábado houbo celebración da misa, seguida de procesión e sesión vermú a cargo do Trío Chylava, que tamén amenizou a verbena xunto ó Grupo Boreal.
Remataron as festas neste barrio na xornada do domingo 28 cunha misa á unha do mediodía, seguida de procesión. Continuaron cunha sesión de fogos de artificio e as pezas da misa a cargo do Grupo Boreal.
Situado ó leste e a tres quilómetros da vila das Pontes, o barrio do Paraño está entre os regos do Painceiro e do Cocido que desembocan no río Chamoselo. Na súa zona de influencia atópanse os lugares da Forxa, O Carballal, O Catarou, A Vacariza, O Campo da Cova e A Da. Estas aldeas suman en total medio cento de habitantes.
A romaría de San Ramón do Paraño ven de moi antigo, algúns datan a súa antigüidade en catro séculos e antano tiña un gran arraigo na comarca das Pontes e arredores, a onde acudían devotos para cumprir coas súas promesas, en especial as nais que recentemente parirán.
A CAPELA DE SAN RAMÓN DO PARAÑO
É peculiar a creación desta capela, pois segundo as investigacións realizadas por Don Enrique Rivera Rouco, o Cura dos Chaos, procede dunha antiga fundación particular como capelanía laica de carácter hereditario e con dereito a nomear capelán. Non hai constancia documental da súa creación. Sen embargo hai datos de que a familia fundadora habitaba no lugar da Fraga, que ó parecer estaba entre as aldeas da Meda, O Carballal e A Vacariza, preto de onde hoxe está o repetidor de televisión.
O primeiro documento no que se fai referencia á capela é de 1772 nunha permuta de bens da familia do citado lugar da Fraga. Segundo don Enrique, debeu ser unha casa potente naquel entón, como se podía deducir das propiedades de terra que posuía e por constituír unha fundación relixiosa hereditaria, sendo a súa actual propietaria a señora Felisa López Prieto, veciña das Pontes.
Hai un testamento do señor Lorenzo de Fraga, outorgado en 1840, no que declara ser por aquel entón Patrono de la Fundación de la Capellanía de San Ramón del Paraño y que dicha entidad era poseedora de piezas de heredad labradía, una pegada a la Ermita y la otra de frente al otro lado del río, cada una en extensión de cinco ferrados de sembradura y muchas cabezas de ganado.
A primitiva capela estaba situada preto do rego do Painceiro. Segundo a transmisión oral, o propietario da antiga capela, un tal José López, o Tío Pepe da Forxa, antepasado dos da Panadería do Coxo, cando se fixo a estrada de Lugo a Ferrol (mediados do século XIX), dicía que á noitiña vía o santo na capela o é día seguinte nun lugar máis arriba ó lado da estrada, polo que decidiu facer unha nova capela no sitio actual. O Tío Pepe da Forxa incluso tivo un preito coa Igrexa a causa dun cáliz que levou da capela o párroco das Pontes. O proceso chegou incluso á Audiencia da Coruña e o xuíz resolveu a prol do propietario e patrón da capela .
A capela é unha sinxela construción rectangular de dimensións moi reducidas. Ten un modesto retablo de imitación neoclásica e varias imaxes, a do patrón San Ramón, a Nosa Señora da Ermida e a de Santo Estevo.
SAN RAMÓN NONATO
San Ramón Nonato foi un relixioso mercedario catalán que naceu en Portell, na comarca de La Segarra en Catalunya en 1204. Chamóuselle Nonato porque naceu mediante cesárea morrendo a súa nai no parto, por iso é o santo dos partos, parteiras, nenos e embarazadas.
Foi presbítero en 1222 e logo superior en varias comunidades da Orde da Mercé. Viaxou por África pagando o rescate de varios prisioneiros cristiáns. O para Gregorio IX nomeouno cardeal, pero de camiño a Roma falece en Cardona en 1240. Moitas milagres fóronlle atribuídas antes e despois da súa morte.
Foi canonizado polo papa Alexandre VII en 1657, celebrándose a súa festividade o 31 de agosto. É o patrón de varias cidades catalás e de América Latina.
O Paraño, 29 de agosto de 2011 (AF)
Nova cortesía de A.F.